Avondkaartleesrit 7 oktober 2006
Na een heel druk 2005 met alleen maar verbouwen en geen deelname aan Porsche club evenementen, is voor ons dit jaar een jaar met nog steeds veel verbouwen, maar met enige tijd om ook leuke dingen te doen. Zoals bijvoorbeeld het gezellige Eifel weekend en de herfstrit bij stralende zon.
De jaarlijkse kaartleesrit is ook een evenement waar we elk jaar weer naar toe leven. Niet in de laatste plaats omdat we zowel in 2003 als in 2004 met de eer en de eerste prijs huiswaarts keerden. Het “opwarmen” voor de kaartleesrit verliep echter niet al te best, want bij de herfstrit zaten we in ieder geval niet bij de eerste drie. We begonnen de avond kaartleesrit dan ook voorzichtig en zonder al te veel grootspraak. Maar direct bij binnenkomst werden we bij de broodjes al door Peter Blankemeyer aangesproken met “He hallo, komen jullie weer voor de eerste prijs? Nou dat is dit keer een hele mooie prijs hoor! Nee, ik wil je niet zenuwachtig maken hoor, maar we verwachten heel veel van jullie.” Waarop ik antwoordde dat we dit keer mikten op een prijs bij de eerste 10 (er waren 10 deelnemen Porsches).
We begonnen de rit dan ook niet zenuwachtig, maar wel, als altijd, gedreven om het zo goed mogelijk te doen en vooral niet in de valstrikken van Frans en Peter Blankemeyer te rijden. Frans en Peter hadden ook dit jaar weer een rit rond Bleskensgraaf uitgezet. De rit was volgens Frans een “klassieke rit” en bestond uit het geheel rijden van pijltjes op een kaart via een zo kort mogelijke route die dan ongeveer 60 km zou zijn. Dat klinkt heel simpel maar Frans en Peter hadden dit jaar weer enkele trucs uit de kast gehaald die we nog niet kenden of anders in ieder geval vergeten waren. Op drie punten wisten we gewoon dat we voor de gek werden gehouden, maar we konden niet verzinnen op welke manier. Met slechts 16 gevonden letters/stempels aan het eind van de rit, leverden we dan ook met weinig hoop de kaart in bij Peter en ging ik aan Frans vragen hoe hij ons nu weer in de luren had gelegd.
Bij binnenkomst van de overige deelnemers zag ik echter dat veel formulieren die nog leger waren dan dat van ons. Om een kort verhaal niet langer te maken: we bleken inderdaad het minst slecht gepresteerd te hebben van allemaal, net ietsje beter dan equipe Huiberts. De eerste prijs loog er inderdaad niet om en behalve de gebruikelijke “eer en eeuwige roem” kregen we 4 prachtige Porscheglazen voor onze trofeeënkast(-je).
Frans, Peter, nogmaals hartelijk bedankt voor de goede organisatie en het uitzetten van deze uitdagende rit.
Tot een volgend clubtreffen,
Marphy en Rob van Elsen.